Umowa dożywocia

Umowa dożywocia

Umowa dożywocia to czynność prawna, w której właściciel nieruchomości (zbywca) przekazuje ją innej osobie (nabywcy) w zamian za dożywotnie utrzymanie. Na podstawie tej umowy nabywca zobowiązuje się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie, które może obejmować m.in. zapewnienie mieszkania, wyżywienia, opieki oraz wsparcia w codziennych potrzebach.

Zgodnie z przepisami prawa umowa dożywocia musi być zawarta w formie aktu notarialnego. Notariusz czuwa nad prawidłowym sformułowaniem treści umowy, tak aby była zgodna z przepisami i uwzględniała prawa oraz obowiązki obu stron. W ramach czynności notarialnej notariusz dokonuje m.in.:

• weryfikacji tożsamości stron,

• sprawdzenia tytułu prawnego do nieruchomości,

• analizy księgi wieczystej,

• określenia zakresu świadczeń nabywcy względem dożywotnika.

Po podpisaniu aktu notarialnego notariusz wydaje stronom wypisy dokumentu i może złożyć wniosek o wpis w księdze wieczystej, dzięki czemu prawa dożywotnika zostają ujawnione.

Umowa dożywocia różni się od darowizny tym, że nie jest nieodpłatna – nabywca przejmuje nieruchomość w zamian za obowiązek świadczeń na rzecz zbywcy. W przyszłości, jeśli nabywca nie wywiązuje się z obowiązków, dożywotnik może dochodzić swoich praw na drodze sądowej, a w wyjątkowych sytuacjach żądać zamiany świadczeń na rentę.

Zawarcie umowy dożywocia może wiązać się z obowiązkiem uiszczenia opłat notarialnych, podatkowych oraz sądowych, których wysokość zależy od wartości nieruchomości oraz obowiązujących przepisów.

Osoby rozważające zawarcie umowy dożywocia powinny skonsultować się z notariuszem, aby uzyskać szczegółowe informacje dotyczące wymaganych dokumentów, kosztów oraz skutków prawnych tej czynności.