Umowa dożywocia czy darowizna? Kluczowe różnice i konsekwencje dla seniora

Seniorzy chcący przekazać swoją nieruchomość dzieciom lub innym bliskim często stają przed wyborem między umową darowizny a umową dożywocia. Choć obie formy mają na celu przekazanie majątku za życia właściciela, ich skutki prawne i praktyczne są zupełnie inne – szczególnie w kontekście bezpieczeństwa osoby starszej.

Umowa darowizny polega na nieodpłatnym przekazaniu własności np. mieszkania czy domu. Po jej zawarciu obdarowany staje się pełnoprawnym właścicielem nieruchomości, a darczyńca nie ma żadnej formalnej gwarancji dalszego zamieszkiwania czy opieki. W praktyce oznacza to, że senior może znaleźć się w trudnej sytuacji, jeśli relacje z obdarowanym się pogorszą – np. w przypadku braku kontaktu, zaniedbania czy próby eksmisji.

Umowa dożywocia daje seniorowi znacznie większe zabezpieczenie. Polega na przeniesieniu własności nieruchomości w zamian za zobowiązanie nabywcy do zapewnienia dożywotniego utrzymania, opieki i możliwości zamieszkania. Obowiązki te mają charakter osobisty i są trudne do ominięcia – w przypadku ich niewypełniania możliwe jest nawet sądowe rozwiązanie umowy. Dożywocie chroni interesy starszej osoby i zapewnia jej spokój na jesień życia.

Wybierając między darowizną a dożywociem, warto skonsultować się z notariuszem, który wyjaśni konsekwencje każdej z opcji i pomoże dobrać formę najlepiej odpowiadającą sytuacji życiowej i rodzinnej. Dobrze skonstruowana umowa to najlepszy sposób, by zabezpieczyć się przed samotnością, brakiem opieki i trudnymi konfliktami w rodzinie.

Więcej na ten temat można przeczytać tutaj.